Monday, November 23, 2009

When we are a part!!!

นาทีที่เธอเดินไปจากฉัน...
ฉันถามตัวเองว่าฉัน.. จะเหลืออะไรเมื่อเธอไป..

กับสิ่งต่างๆ ที่เคยซึ้งใจ.. และแล้วมันคงหมดไป จากนี้คงเป็นได้แค่ฝัน..

เมื่อใจเธอนั้น..ไม่มีเหลือความผูกพัน.. และไม่มีวันจะเหมือนเดิม

ไม่มีแล้ว แววตาคู่นั้นที่คอยห่วงใย.. แม้เสียงที่เคยปลอบใจเมื่ออ่อนล้า
ไม่มีมือที่คอยสัมผัส.. ให้กำลังใจคืนมา จากวันนี้คงมีเหลือแต่ความเหงา..

นาทีที่อยู่คนเดียวตรงนี้.. ฉันเหลือแค่ความผูกพัน ที่ย้ำให้จำ ให้ฝังใจ..
กับสิ่งต่างๆ ที่เคยซึ้งใจ ฉันขอจำมันเก็บไว้ หล่อเลี้ยงหัวใจที่อ้างว้าง..

เมื่อใจเธอนั้นไม่มีเหลือความผูกพัน.. และไม่มีวันจะเหมือนเดิม..

ไม่มีแล้ว แววตาคู่นั้นที่คอยห่วงใย.. แม้เสียงที่เคยปลอบใจเมื่ออ่อนล้า..
ไม่มีมือที่คอยสัมผัส ให้กำลังใจคืนมา จากวันนี้คงมีเหลือแต่ความเหงา..

เมื่อใจเธอนั้นไม่มีเหลือความผูกพัน.. และไม่มีวันจะเหมือนเดิม..

ไม่มีแล้ว แววตาคู่นั้นที่คอยห่วงใย.. แม้เสียงที่เคยปลอบใจเมื่ออ่อนล้า..
ไม่มีมือที่คอยสัมผัส ให้กำลังใจคืนมา.. และชีวิตที่ยังเหลืออยู่ คงมีแต่ความว่างเปล่าเท่านั้น..

No comments:

Post a Comment